Fri Nov 22 2024 00:13:01 GMT+0100 (hora estándar de Europa central)

19/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 E o rei David mandou mensaxe a Sadoc e a Abiatar, os sacerdotes, dicindo: -Falade aos anciáns de Xudá, e dicídelles: por que sodes os derradeiros en facer volver o rei á súa casa, xa que a palabra de todo Israel chegou ao rei para que volva á súa casa? \v 12 Sodes os meus irmáns, sodes o meu óso e a miña carne. Por que, pois, sodes os derradeiros en facer volver o rei?

19/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 E dicídelle a Amasa: -Non es ti o meu óso e a miña carne? Fágame Deus así e aínda máis se non es o meu xefe do exército para sempre en lugar de Ioab! \v 14 E inclinou o corazón de todos os homes de Xudá coma se fosen un só home; e mandaron mensaxe ao rei, dicindo: -Volve, ti e todos os teus servos. \v 15 E o rei volveu e chegou ao Xordán. E Xudá chegou a Guilgal para ir ao encontro do rei e conducilo ao outro lado do Xordán.

19/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 Entón Simei, fillo de Guera, o benxaminita, que era de Bahurim, deuse présa e baixou cos homes de Xudá ao encontro do rei David. \v 17 E había con el mil homes de Benxamín e Siba, servo da casa de Saúl, e con el os seus quince fillos e os seus vinte servos; e apresuráronse e cruzaron o Xordán diante do rei. \v 18 E cruzaron o vao para axudar a pasar á familia do rei e para facer o que lle parecía mellor diante dos seus ollos. E Simei, fillo de Guera, prostrouse diante do rei cando este ía cruzar o Xordán.

19/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 E díxolle ao rei: -Non me considere o meu señor culpable, nin lembre o mal que o seu servo fixo o día que o meu señor o rei saíu de Xerusalém; que o rei non o teña no corazón! \v 20 Pois o teu servo recoñece que pecou, e por iso, velaquí, vin hoxe o primeiro de toda a casa de Xosé, para baixar ao encontro do meu señor o rei.

19/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 E Abisaí, fillo de Sarvia, respondeu e dixo: -Non ha morrer Simei por isto, porque maldiciu ao unxido de Iahveh? \v 22 E dixo David: -Que teño que ver eu convosco, fillos de Zeruia, para que esteades hoxe a ser os meus adversarios? Acaso ha morrer home algún hoxe en Israel? Non sei que hoxe fun posto como rei sobre Israel? \v 23 E o rei dixo a Simei: -Non morrerás! E o rei xuroullo.

19/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Tamén Mefiboset, fillo de Saúl, descendeu ao encontro do rei. E non lavara os seus pés, nin se afeitara, nin lavara as súas roupas dende o día que o rei marchara ata o día en que volveu en paz. \v 25 E aconteceu que cando veu de Xerusalém ao encontro do rei, este díxolle: -Por que non viñeches comigo, Mefiboset?

19/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 E el respondeu: -Ai meu señor o rei, o meu servo enganoume; pois o teu servo dixo: aparellarei un asno para montar nel e irei co rei, pois o teu servo é coxo. \v 27 Ademais, calumniou ao teu servo diante do meu señor o rei, pero o meu señor o rei é coma un anxo de Deus; faga o que mellor lle pareza. \v 28 Pois aínda que toda a casa de meu pai era digna de morte diante do meu señor o rei; con todo puxeches ao teu servo entre os que comían na túa propia mesa. Que dereito tería eu para me queixar de nada diante do rei?

19/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 Entón o rei díxolle: -Por que insistes nos teus asuntos? Eu decidín que ti e Siba repartirades as terras. \v 30 E Mefiboset dixo ao rei: -Que o tome todo, xa que o meu señor o rei volveu san e salvo á súa casa.

19/31.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 31 E Barzilai de Galaad tamén descendera de Roguelim, e cruzara o Xordán co rei para despedilo no Xordán. \v 32 E Barzilai era moi vello, de oitenta anos. E el provera ao rei mentres el vivía en Mahanaím, porque era un home moi poderoso. \v 33 E o rei díxolle a Barzilai: -Pasa comigo, e eu proverei para ti xunto a min en Xerusalém.

19/34.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 34 Pero Barzillai dixo ao rei: -Cantos días me quedan na vida para que suba eu co rei a Xerusalém? \v 35 Teño agora oitenta anos. Podo distinguir entre o bo e o malo? Pode o teu servo saborear o que coma ou beba? Pode aínda escoitar a voz dos cantores e cantoras? Por que, pois, debe o teu servo ser máis unha carga para o meu señor o rei? \v 36 O teu servo non fará máis ca cruzar o Xordán co rei; por que me ha conceder o rei esta recompensa?

19/37.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 37 Deixa que o teu servo volva para que morra na miña cidade xunto ao sepulcro de meu pai e de miña nai. Pero, velaquí o teu servo Quimam; que pase el co meu señor o rei, e fai por el o que mellor che parece.

19/38.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 38 E o rei dixo: -Quimam pasará comigo, e farei por el o que ti queiras; e todo o que me pidas, farei por ti. \v 39 E todo o pobo cruzou o Xordán, e o rei tamén o cruzou. Despois o rei bicou a Barzillai e bendiciuno; e este volveu ao seu lugar.

19/40.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 40 E o rei pasou a Guilgal, e Quimam pasou con el; e todo o pobo de Xudá e tamén a metade do pobo de Israel ían co rei. \v 41 Entón todos os homes de Israel viñeron ao rei, e dixéronlle: -Por que te roubaron os nosos irmáns, os homes de Xudá, e fixeron cruzar o Xordán ao rei e ás súas casas, e a todos os homes de David con el?

19/42.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 42 E todos os homes de Xudá responderon aos homes de Israel: -Porque o rei é o noso parente cercano. Por que, pois, vos incomodades por isto? Comemos algo á costa do rei, ou aproveitámonos de algo? \v 43 Pero os homes de Israel responderon aos homes de Xudá, e dixeron: -Nós temos dez partes no rei, e por iso temos máis dereito que vós sobre David. Por que, pois, nos desprezastes? Non foi o noso consello o primeiro en ser dado para facer volver o rei? Pero as palabras dos homes de Xudá prevaleceron sobre as palabras dos homes de Israel.

20/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 20 \v 1 Pero había alí un home malvado que se chamaba Sheba, fillo de Bicri, benxaminita. E el tocou a trompeta e dixo: -Non temos parte en David nin herdanza no fillo de Ixaí. Israel, cada un aos seus deuses! \v 2 E todos os homes de Israel deixaron de seguir a David e foron tras de Sheba, fillo de Bicri; pero os homes de Xudá quedaron unidos ao seu rei dende o Xordán ata Xerusalém.

20/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 Cando David chegou á súa casa en Xerusalém, o rei colleu as dez mulleres e as concubinas que deixara para coidar a casa, e púxoas baixo custodia e proveulles de alimentos, pero non se achegou a elas; e quedaron encerradas ata o día da súa morte, vivindo coma viúvas.

20/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Entón o rei dixo a Amasa: -Convócame aos homes de Xudá dentro de tres días, e ti aparece aquí. \v 5 Amasa foi convocar a todos os homes de Xudá, pero tardou máis do tempo que lle asignara.

20/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Entón David dixo a Abisaí: -Agora Sheba, fillo de Bicri, faranos máis mal que Absalón. Toma, pois, os servos do teu señor e persígueo, non sexa que atope para si cidades fortificadas e poida fuxir das nosas mans. \v 7 E saíron tras del os homes de Ioab, xunto cos cereteos e os peleteos, e todos os homes valentes; e saíron de Xerusalém para perseguir a Sheba, fillo de Bicri.

20/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 E cando estaban xunto á gran pedra que hai en Gabaón, Amasa saíu ao seu encontro. E Ioab estaba vestido coa súa roupa do exército e tiña un cinto atado á cintura cunha espada na vaíña; e ao avanzar, caeu a espada.

20/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 E Ioab dixo a Amasa: -Como estás, meu irmán? E Ioab colleu a Amasa da barba coa súa man dereita para bicalo. \v 10 Pero Amasa non se percatou da espada que había na man de Ioab; e este feriu con ela o seu ventre, e as súas tripas derramáronse por terra. E, sen ferilo outra vez, morreu. E Ioab e o seu irmán Abisaí perseguiron a Sheba, fillo de Bicri.

20/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 E un dos mozos de Ioab estaba xunto a el, e dixo: -Quen estea con Ioab e quen estea por David, que siga a Ioab. \v 12 E Amasa estaba deitado revolvéndose no seu sangue no medio do camiño. E cando aquel home viu que toda a xente se detía, apartou a Amasa do camiño ao campo e botou sobre el unha túnica, porque vía que se paraba todo o que pasaba ao seu carón. \v 13 Cando Amasa foi apartado do camiño, todo o pobo segiu a Ioab para perseguir a Sheba, fillo de Bicri.