Mon Oct 24 2022 13:40:01 GMT+0200 (hora de verano de Europa central)

06/14.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 14 Non esteades unidos en xugo desigual cos incrédulos, pois que compañeirismo hai entre a xustiza e iniquidade? Ou que teñen en común a luz e as tebras? \v 15 Ou en que concorda Cristo con Belial? Ou que ten en común un crente cun incrédulo? \v 16 Ou que acordo ten o templo de Deus cos ídolos? porque nós somos o templo do Deus vivo, como dixo Deus: "habitarei neles, e vivirei entre eles; e serei o seu Deus, e eles serán o meu pobo.
+\v 14 Non esteades unidos en xugo desigual cos incrédulos, pois que compañeirismo hai entre a xustiza e iniquidade? Ou que teñen en común a luz e as tebras? \v 15 Ou en que concorda Cristo con Belial? Ou que ten en común un crente cun incrédulo? \v 16 Ou que acordo ten o templo de Deus cos ídolos? porque nós somos o templo do Deus vivo, como dixo Deus: "habitarei neles, e vivirei entre eles; e serei o seu Deus, e eles serán o meu pobo".

07/02.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 2 Facédenos sitio nos vosos corazóns; non lle fixemos dano a ninguén, non corrompemos a ninguén, non fomos cobizosos. \v 3 Non falo para condearvos; pois como vos dixen antes, estades nos nosos corazóns para vivir e para morrer xuntamente. Son moi claro con vosoutros; \v 4 teño moito de que gloriarme de vós; estou cheo de consolo e gózome sobremaneira aínda en toda a vosa aflicción.
+\v 2 Facédenos sitio nos vosos corazóns; non lle fixemos dano a ninguén, non corrompemos a ninguén, non fomos cobizosos. \v 3 Non falo para condenarvos; pois como vos dixen antes, estades nos nosos corazóns para vivir e para morrer xuntamente. Son moi claro con vosoutros; \v 4 teño moito de que gloriarme de vós; estou cheo de consolo e gózome sobremaneira aínda en toda a vosa aflición.

07/05.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 5 Pois mesmo cando chegamos a Macedonia, non puidemos descansar, senón que nos estivemos aflixidos por todos lados: de fóra, conflictos; de dentro, medos. \v 6 Mais Deus, que consola aos agraviados, consolounos coa chegada de Tito; \v 7 e non só coa súa chegada, senón co consolo con que el foi consolado en vós, facéndonos saber do voso gran afecto, voso pranto e voso celo por min; de xeito que me alegrei máis aínda.
+\v 5 Pois mesmo cando chegamos a Macedonia, non puidemos descansar, senón que nós estivemos aflixidos por todos lados: de fóra, conflitos; de dentro, medos. \v 6 Mais Deus, que consola aos agraviados, consolounos coa chegada de Tito; \v 7 e non só coa súa chegada, senón co consolo con que el foi consolado en vós, facéndonos saber do voso gran afecto, voso pranto e voso celo por min; de xeito que me alegrei máis aínda.

manifest.json

@@ -90,11 +90,11 @@
 		"06-04",
 		"06-08",
 		"06-11",
+		"06-14",
 		"06-17",
 		"07-title",
 		"07-01",
 		"07-02",
-		"07-05",
 		"07-08",
 		"07-11",
 		"07-13",